de laatste dan! african girl
Blijf op de hoogte en volg karen
02 April 2015 | Kenia, Kasarani
Voor alles is een laatste keer, de laatste week is echt afstrepen,
als ik weer zit te klooien met een emmertje om te douchen denk ik: nog 1 weekje.
het is apart hoe je went aan alles in kenia,
het eten, wat de eerste week nog allemaal vreemd smaakt is het na de 2e week 'lekker'.
het roepen van muzungu hoor je al bijna niet meer.
de laatste vrijdag met ugali en kool en niet te vergeten het ei, wat kun je genieten van een simpel eitje.
denk dat ik de vrijdag leukste dag vind, kids komen thuis hebben weekend, en als ze hun taken hebben gedaan komen ze lekker bij je op de bank tv kijken,
voelt zo warm en vertrouwd.
laatste zaterdag met de kids, dus heerlijk spelen, eerst hun taakjes doen en dan spelen, 's middags kijken ze meestal tv of dansen ze,
zo leuk.
laatste keer chapati maken,laatste keer als lunch vlees, of wat je vlees kan noemen.
de eerste keer dat ik ging helpen chapati te maken had ik de kindjes met bloem onder gesmeerd en riepen ze: nu ben ik ook een muzungu.
na de chapati heb ik nog allemaal speelgoed voor de kids, bellenblaas, tolletjes en ballonnen, wat een succes is dat!
en toen ik jackson vertelde dat er op de bellenblaas nog een spelletje zit was het feest compleet,
zo weinig maar zo blij mee, ja dit is een mooie afsluiter van de laatste zaterdag.
laatste zondagse tripje met renee,
wat gaan we doen als afsluiting?
we beginnen bij katholieke cathedral in nairobi, we willen kaarsje branden, maar het is niet echt slim om op zondag naar kerk te gaan,
de dienst is begonnen, even kijkje nemen en dan weer door.
we wouden naar africa gallery house, maar die is dicht op zondag, vreemd.
dan gaan we naar java coffee house, we doen een vroege lunch, jum jum!
daarna door naar conference centre, vanaf de top van het gebouw heb je erg mooi uitzicht en bij hele heldere dag kun je de mount kenya zien.
we zien m heel erg in de verte maar niet op de foto te krijgen, maar wat een super uitzicht! we zien gebouwen die renee en ik al hebben bezocht, erg leuk!
dan gaan we door naar kakura forest even heerlijk wandelen, nouja even? we besluiten om de witte pijlen te volgen aangezien we niks anders zien, en na 3 uur
lopen zien we eindelijk bordje met watervallen, dus na 4 uur lopen hebben we 1 waterval gezien, jammer maar de rest van omgeving was ook erg mooi!
en dan weer terug naar thika town, even wat eten, samosa met verse mango sap en dan terug naar huis.
ik krijg als ik thuis kom een heel lief briefje van esther en ja daar komen de eerste tranen, het voelt ineens heel definitief.
en dan de laatste dagen op mijn 2 projecten,
maandag mugumo-ini
de kindjes zullen niet echt door hebben of ik er nu wel of niet ben,
maar afscheid nemen is altijd zwaar, ik neem snoepjes en ranja mee als afscheid, want wat moet ik anders doen?
alle kindjes nog even knuffelen, millicent knuffelen en mail adressen uitwisselen en dan is het echt: bye!
dit keer niet eens gehuild, wouw!
dinsdag umoja:
ook voor deze kindjes ranja en snoepjes gekocht als afscheid.
ik ga eerst met waithaka de slums in, 3 oude omaatjes gelukkig maken,
voor 400 shilling kopen we voedselpakketjes en ik vraag hoelang ze hier van kunnen eten, met de hele familie zowiezo een week, wouw!
waithaka heeft malaria dus we bezoeken 3 omaatjes, en de laatste oma is zo gelukkig dat ze me bespuugd als bezegening.
gelukkig sta ik niet zo dichtbij en krijg ik haar speeksel op me arm en niet zoals in gooische vrouwen in me gezicht.
dan terug naar het schooltje, huiswerk schrijven lunch bereiden, en na de lunch ranja en snoepjes, heerlijk die lachende gezichtjes,
ter afscheid zingen de kindjes voor mij, nog even knuffelen en gaan ze slapen en ik ga terug naar huis.
ik krijg nog 100 keer bedankjes van de teachers, wat een top tijd heb ik hier gehad!
niet doen, zometeen moet ik nog huilen haha, nummers uitwisselen en dan echt gaan.
woensdag pannekoeken bakken voor de kids! samen met carol alle ingedrienten halen, want als ik het alleen haal betaal ik de muzungu prijs.
alles is gehaald en beginnen maar!
paar uurtjes bakken en s avonds lekker eten, iedereen lijkt er blij mee te zijn zelfs peter komt me speciaal bedanken, geweldig!
en daar zit ik dan weer, onder mijn klamboe, mijn hele avontuur nog is opnieuw af te spelen, wat een gave tijd heb ik hier gehad,
veel gezien en gedaan, leuke dingen maar vaak ook heftige dingen, mijn to do lijstje is afgewerkt dus tijd om naar huis te gaan.
donderdag laatste kaartje is geopend dus tijd om mijn koffers in te pakken, renee en ik gaan nog even lunchen bij blue post, even langs
supermarkt voor laaste dingetjes te kopen en dan back to shade, voor de kids heb ik nog ranja snoepjes en armbandjes als afscheid.
laatste keer met matatu en laatste ritje met ben!
oh wat zie ik op tegen het afscheid, vannacht al slecht geslapen, gister al heel onrustig en vandaag de hele dag al een knoop in mijn maag.
laatste spulletjes in pakken en dan echt afscheid nemen.
ik wil iedereen heel erg bedanken, voor iedereen die zoveel interesse heeft getoont, keer op keer mijn reisverslagen heeft gelezen en berichtjes achter hebben
gelaten.
en speciaal de sponsors!
mijn lieve ouders die cadeautjes hebben gesponsort, wat hebben de kids genoten van de knutselmiddag, en bellenblaas etc.
willem en renee voor hun geld donatie waarvan ik dagje ben gaan zwemmen met de kids, wat was dat een topdag, de gelukkige gezichtjes van de kids.
en iedereen die geld heeft gestopt in anton! willen jullie nog weten wat het eind bedrag was: 232 euro!
wat ik hiervan heb gedaan? slippers, blousjes en sokken gegeven aan de kids.
en dan het extra fruit die ik heb gekocht voor kids, de ritjes naar supermarkt voor snoep ranja en chippies,
voedselpakketten etc.
heel erg bedankt namens de kids van shade, de sloppenwijken en mij!
ik heb een ongelofelijke gave tijd gehad in kenia, ik ben zo mee gegaan in de flow, af en toe cultuur shock maar volgende moment is het ook wel weer beetje
normaal ofzo.
shade is echt als een 2e thuis geworden en hoop dat ik hier nog vaker terug kan en mag komen!
Mijn droom is uitgekomen, en ik kan met een voldaan gevoel naar huis gaan!
als ik weer zit te klooien met een emmertje om te douchen denk ik: nog 1 weekje.
het is apart hoe je went aan alles in kenia,
het eten, wat de eerste week nog allemaal vreemd smaakt is het na de 2e week 'lekker'.
het roepen van muzungu hoor je al bijna niet meer.
de laatste vrijdag met ugali en kool en niet te vergeten het ei, wat kun je genieten van een simpel eitje.
denk dat ik de vrijdag leukste dag vind, kids komen thuis hebben weekend, en als ze hun taken hebben gedaan komen ze lekker bij je op de bank tv kijken,
voelt zo warm en vertrouwd.
laatste zaterdag met de kids, dus heerlijk spelen, eerst hun taakjes doen en dan spelen, 's middags kijken ze meestal tv of dansen ze,
zo leuk.
laatste keer chapati maken,laatste keer als lunch vlees, of wat je vlees kan noemen.
de eerste keer dat ik ging helpen chapati te maken had ik de kindjes met bloem onder gesmeerd en riepen ze: nu ben ik ook een muzungu.
na de chapati heb ik nog allemaal speelgoed voor de kids, bellenblaas, tolletjes en ballonnen, wat een succes is dat!
en toen ik jackson vertelde dat er op de bellenblaas nog een spelletje zit was het feest compleet,
zo weinig maar zo blij mee, ja dit is een mooie afsluiter van de laatste zaterdag.
laatste zondagse tripje met renee,
wat gaan we doen als afsluiting?
we beginnen bij katholieke cathedral in nairobi, we willen kaarsje branden, maar het is niet echt slim om op zondag naar kerk te gaan,
de dienst is begonnen, even kijkje nemen en dan weer door.
we wouden naar africa gallery house, maar die is dicht op zondag, vreemd.
dan gaan we naar java coffee house, we doen een vroege lunch, jum jum!
daarna door naar conference centre, vanaf de top van het gebouw heb je erg mooi uitzicht en bij hele heldere dag kun je de mount kenya zien.
we zien m heel erg in de verte maar niet op de foto te krijgen, maar wat een super uitzicht! we zien gebouwen die renee en ik al hebben bezocht, erg leuk!
dan gaan we door naar kakura forest even heerlijk wandelen, nouja even? we besluiten om de witte pijlen te volgen aangezien we niks anders zien, en na 3 uur
lopen zien we eindelijk bordje met watervallen, dus na 4 uur lopen hebben we 1 waterval gezien, jammer maar de rest van omgeving was ook erg mooi!
en dan weer terug naar thika town, even wat eten, samosa met verse mango sap en dan terug naar huis.
ik krijg als ik thuis kom een heel lief briefje van esther en ja daar komen de eerste tranen, het voelt ineens heel definitief.
en dan de laatste dagen op mijn 2 projecten,
maandag mugumo-ini
de kindjes zullen niet echt door hebben of ik er nu wel of niet ben,
maar afscheid nemen is altijd zwaar, ik neem snoepjes en ranja mee als afscheid, want wat moet ik anders doen?
alle kindjes nog even knuffelen, millicent knuffelen en mail adressen uitwisselen en dan is het echt: bye!
dit keer niet eens gehuild, wouw!
dinsdag umoja:
ook voor deze kindjes ranja en snoepjes gekocht als afscheid.
ik ga eerst met waithaka de slums in, 3 oude omaatjes gelukkig maken,
voor 400 shilling kopen we voedselpakketjes en ik vraag hoelang ze hier van kunnen eten, met de hele familie zowiezo een week, wouw!
waithaka heeft malaria dus we bezoeken 3 omaatjes, en de laatste oma is zo gelukkig dat ze me bespuugd als bezegening.
gelukkig sta ik niet zo dichtbij en krijg ik haar speeksel op me arm en niet zoals in gooische vrouwen in me gezicht.
dan terug naar het schooltje, huiswerk schrijven lunch bereiden, en na de lunch ranja en snoepjes, heerlijk die lachende gezichtjes,
ter afscheid zingen de kindjes voor mij, nog even knuffelen en gaan ze slapen en ik ga terug naar huis.
ik krijg nog 100 keer bedankjes van de teachers, wat een top tijd heb ik hier gehad!
niet doen, zometeen moet ik nog huilen haha, nummers uitwisselen en dan echt gaan.
woensdag pannekoeken bakken voor de kids! samen met carol alle ingedrienten halen, want als ik het alleen haal betaal ik de muzungu prijs.
alles is gehaald en beginnen maar!
paar uurtjes bakken en s avonds lekker eten, iedereen lijkt er blij mee te zijn zelfs peter komt me speciaal bedanken, geweldig!
en daar zit ik dan weer, onder mijn klamboe, mijn hele avontuur nog is opnieuw af te spelen, wat een gave tijd heb ik hier gehad,
veel gezien en gedaan, leuke dingen maar vaak ook heftige dingen, mijn to do lijstje is afgewerkt dus tijd om naar huis te gaan.
donderdag laatste kaartje is geopend dus tijd om mijn koffers in te pakken, renee en ik gaan nog even lunchen bij blue post, even langs
supermarkt voor laaste dingetjes te kopen en dan back to shade, voor de kids heb ik nog ranja snoepjes en armbandjes als afscheid.
laatste keer met matatu en laatste ritje met ben!
oh wat zie ik op tegen het afscheid, vannacht al slecht geslapen, gister al heel onrustig en vandaag de hele dag al een knoop in mijn maag.
laatste spulletjes in pakken en dan echt afscheid nemen.
ik wil iedereen heel erg bedanken, voor iedereen die zoveel interesse heeft getoont, keer op keer mijn reisverslagen heeft gelezen en berichtjes achter hebben
gelaten.
en speciaal de sponsors!
mijn lieve ouders die cadeautjes hebben gesponsort, wat hebben de kids genoten van de knutselmiddag, en bellenblaas etc.
willem en renee voor hun geld donatie waarvan ik dagje ben gaan zwemmen met de kids, wat was dat een topdag, de gelukkige gezichtjes van de kids.
en iedereen die geld heeft gestopt in anton! willen jullie nog weten wat het eind bedrag was: 232 euro!
wat ik hiervan heb gedaan? slippers, blousjes en sokken gegeven aan de kids.
en dan het extra fruit die ik heb gekocht voor kids, de ritjes naar supermarkt voor snoep ranja en chippies,
voedselpakketten etc.
heel erg bedankt namens de kids van shade, de sloppenwijken en mij!
ik heb een ongelofelijke gave tijd gehad in kenia, ik ben zo mee gegaan in de flow, af en toe cultuur shock maar volgende moment is het ook wel weer beetje
normaal ofzo.
shade is echt als een 2e thuis geworden en hoop dat ik hier nog vaker terug kan en mag komen!
Mijn droom is uitgekomen, en ik kan met een voldaan gevoel naar huis gaan!
-
02 April 2015 - 15:05
Mama:
Lieve Ka,
Stranen stromen over mijn wangen. Wat een emotioneel verslag. zoveel enthousiasme, dankbaarheid en liefde!! Wat heb jij veel meegemaakt, gegeven en ontzettend veel teruggekregen. Er zal altijd een deel van jou daar blijven. Trot ben ik op jou dat jij dit avontuur in je eentje bent aangegaan en zo hebt afgemaakt.
Blij ben ik dat je dit allemaal goed doorstaan hebt. En nog blijer ben ik als ik je straks weer lekker kan knuffelen. Lieverd nog heel veel sterkte met de laatste afscheidskussen, knuffels en tranen. Goede vlucht en we wachten morgen op je. Liefs en dikke kus, je Annie. En Bikkel natuurlijk ook. -
02 April 2015 - 15:12
Jet Van Den Beld:
Wat een mooi verslag weer Karen,en wat zal Het afscheid moeilijk zijn,maar heel fijn dat jouw droom is uitgekomen dat kunnen niet veel mensen zeggen.Ik denk dat je hier ook weer een cultuurschok krijgt maar dat is ook gauw weer wennen.Goede reis en tot ziens -
02 April 2015 - 15:15
Papa:
Lieve ka
jij kunt het niet droog houden daar in Kenia, nou ik ook niet, wat een mooi verslag en volgens mij zit jij in een 8baan van emoties.
wat heb jij daar veel meegemaakt, gezien en beleefd en wat moet jij daarvan genoten hebben, ik heb van het lezen van de verslagen al genoten en jij hebt het daar aan de lijve ondervonden.
je hebt beleefd hoe jij daar van bijna niets moet leven en dan de kids die volgens mij jouw heel veel terug gegeven hebben.
voor jouw jammer dat je daar weg gaat, maar ik ben nog blijer asl ik jouw straks weer in levende lijfe mag zien.
trots als een aap met 7 l.......llen op jouw, geweldig gedaan.
een hele dikke kus van mij. -
02 April 2015 - 15:18
Marley:
prachtig Karen! Tot snel!! Fijne vlucht, xx -
02 April 2015 - 15:18
Sylvia:
Bedankt voor je superleuke verslagen vqn de afgelopen tijd!!
Sterkte met afscheid nemen en voor straks een goede thuisvlucht.
Je zult hier in Nederlnd hartelijk worden ontvangen. -
02 April 2015 - 15:54
Riet Beumer:
Na een beetje poetsen op de bovenetage ga ik naar beneden voor een kopje thee...even Fb lezen tussendoor en weer een prachtig en kippenvel verhaal van Karen. Sorry maar ik kan het niet droog houden. Wat kun jij je gevoel in een verslag leggen! Geweldig. Nou Karen, nu jij je laatste moeilijke taak afmaken, het afscheid. Maar ik weet zeker dat je er ook een zeer goed gevoel aan overhoudt. Jij gaat dit afsluiten maar bent een hele ervaring rijker en wie weet....een hele fijne vlucht terug naar Nederland en we zien elkaar snel. -
02 April 2015 - 17:21
Dina:
Dank voor wat je voor Shade hebt gedaan....
Dank voor wat je voor al die andere mensenkinderen daaromheen hebt betekend...
Dank voor de leuke tijd die wij in Kenia hadden....
Maar vooral dank voor de aandacht en liefde die je de kinderen hebt gegeven (de belangrijkste taak van vrijwilligers).....
Daar kan niets tegenop!
Je hebt veel in het waarmaken van je droom geïnvesteerd, maar ik weet zeker dat je 'rijker' terugkomt....
Wel thuis! -
02 April 2015 - 18:17
Agnes Van Dijk:
Lief Kenikaatje, en weer een prachtig verhaal, voorlopig de laatste. Ik zal ze nog missen, maar ben wel heel blij dat je weer thuis komt! Wat emo allemaal bij de eerste verslagen hield ik het niet droog, daarna ging het beter, maar bij deze laatste kan ik zelfs met bril de letters niet meer zien. Prachtig wat jij allemaal voor Shade hebt gedaan. Ben echt trots op mijn kleine nichtje, die zoooo bang voor spinnen was. En zie nu wat je allemaal in je uppie klaar speelt! Wat zul je het nu moeilijk hebben met het afscheid nemen. Blijdschap en verdriet zitten nu eenmaal heel dicht bij elkaar! Maar wij zijn hier allemaal heeeel blij als je weer voet op Nederlandse bodem zet! En jij kunt terug kijken op heel veel goede en fijne dingen en ik geloof zeker dat je ze allemaal nog wel weer is terug ziet! Rest me nog jou en Renee een fijne en veilige thuisreis te wensen en tot heel gauw! Dikke kus en liefs Aggie. -
02 April 2015 - 21:14
Renee Vink:
Mooie gevulde rugtas vol emoties en ervaringen mee terug Karen. Daar ga je nog maanden van genieten om die uit te pakken. Goeie vlucht terug en tot gauw maar weer in ons koude kikkerland.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
