een kind in de snoepwinkel - Reisverslag uit Kasarani, Kenia van karen blaauw. - WaarBenJij.nu een kind in de snoepwinkel - Reisverslag uit Kasarani, Kenia van karen blaauw. - WaarBenJij.nu

een kind in de snoepwinkel

Blijf op de hoogte en volg karen

06 Maart 2015 | Kenia, Kasarani

en alweer een week voorbij, wat gaat de tijd ongelofelijk snel,

zaterdag 28 februari blijf ik een dagje bij shade,
geen supermarkt,
het is grote schoonmaak dag bij shade, waarom? er komen zondag 2 vrijwilligers, de nederlandse sponsors
van umoja.
alle kinderen zijn druk bezig, en nadat ik mijn kamer ook heb schoongemaakt verveel ik me een klein beetje.
gelukkig appt waithaka en hij komt gezellig langs, na een uur samen ouwehoeren en kletsen over dat de tijd heel snel
gaat en waithaka niet van afscheid nemen houdt gaat hij weer terug naar zijn huis.
omdat ik anders waithaka pas woensdag weer zou zijn kwam hij speciaal daarom even langs, nu hoefde hij me
niet zo heel lang te missen, haha held!


zondag gaan renee en ik weer dagje op stap!
om 9.00uur staat george voor mijn gate en we gaan op pad naar nairobi.
het is ander half uur rijden, en george vertelt heel veel,
ineens kom je in de wereld van luxe en rijke mensen, ook heerlijk na bijna 2 maand armoede.
onderweg zie ik nog 2 kamelen langs de weg lopen en ik begin al te stuiteren, o o en de olifanten en giraffen moeten nog komen.
dina en eva bereid je voor op de safari, ben ik helemaal niet meer rustig te krijgen denk ik!
vlakbij nairobi zien we ineens een super grote slum, waar ik al over had gelezen, 10 keer erger dan kiandutu,
even word ik weer met de neus op de feiten gedrukt van armoede.
het is apart want bij het zien van de slums krijg ik buikpijn, george vertelt dat zelfs hij als keniaan daar niet veilig is.
en even later zien we weer grote gebouwen, vreemd wereldje.

aangekomen bij de david sheldricks elephant orphanage super gaaf, van 11.00-12.00uur worden de olifanten gevoed en gebadderd,
t zijn voornamelijk wees olifanten die na 3 jaar weer terug in de natuur worden gezet, 1 olifantje was nog maar 9 maanden oud,
echt super schattig om te zien.
daarna door naar de wijk karen waar the giraf manor is, een hotel waar de giraffen buiten lopen,
en zo met hun kop in je hotel kamer komen en je ze dus kan voeren.
het is heel erg leuk, giraf eten geven, even rondje door het parkje en door naar karen blix huis, wouuww super groot huis.
geroge de taxi man vraagt of we naar binnen willen, maar ik vind t alleen leuk omdat t de zelfde naam is dus naar binnen hoeft niet en renee ook niet.
dan gaan we naar the thika road mall, hele grote mall met heel veel winkels, we gaan eerst lekker lunchen: broodje met kaas en alle andere frutsels,
jam jam jam dat smaakt heerlijk!
dan the mall door lopen, kenianen hebben niet echt mijn voorkeur qua mode dus we zijn snel uitgeshopt, nog even ijsje eten en dan naar de grote supermarkt,
met veel eten uit nl!
zelfs nutella, je betaalt wel 4 euro voor een inie minie potje maar ze hebben t.
ik zie blikjes met soep en bedenk dat dat wel slim is als ik het eten echt zat ben!
we hebben onze ogen uit gekeken en na ander half uur daar rond te lopen, bellen we george op naar thika town!

zondag avond komen de 2 vrijwilligers en ik vind het best spannend, 2 vreemde mensen en dan ineens mijn kamer delen.
ze zijn heel aardig maar toch is het nog beetje onwennig.

maandag ochtend weer naar mugumo-ini, het is super gezellig en ik kan de mannen eindelijk beetje aan.
ik kom er achter dat ze allemaal getrouwd zijn en ik vertel over de normen en waarden in nl dat je daar geen 2 vrouwen kan hebben.
we bespreken waarom dat in kenia wel is, en hoe de vrouwen dat vinden hier.
geweldig die discussies en ze staan gelukkig open voor mijn mening.
de tijd vliegt en hop daar is ben weer om naar shade te gaan!

's avonds hebben mirjam, nl vrijwilligster, en ik hele gesprekken over kenia, dat nederland en amerika heel veel sponsoren,
hoe umoja is ontstaan, en dat het heel goed is dat scholen uniformen moeten maar dat dat meestal de grootste obstakel is om kinderen naar school te krijgen
omdat ouders geen geld hebben voor uniformen

dinsdag zijn er nog 2 vrijwilligers bij mugumo-ini, uit amerika en canada, hun zijn net gekomen en blijven 9 weken.
we doen buiten sporten en de kinderen van andere klassen lopen continue achter die 2 vrijwilligers aan,
ze vragen zich af waarom niet bij mij? ik negeer ze, als ze mij groeten dan zeg ik netjes hello terug, maar high 5 of handje schudden doe ik niet meer,
daar heb ik wel van geleerd.
ik merk dat ik heel graag alles wil aanpakken bij mugumo-ini, maar ik besef ook dat hun nog achter lopen met de kennis over autistische kindjes,
en ze het al super goed doen!
wel vind ik het heel erg sneu om te zien dat kindjes zichzelf slaan, maar begeleidsters het grappig vinden, maar ik zelf denk waar komt dit vandaan.
mmaar ik laat het zo en vind het al super goed hoe ze hier liefdevol met de kindjes omgaan, en als ik hoor hoeveel vorderingen ze maken hou ik me
netjes op de achtergrond.

woensdag ga ik naar umoja, maar dit keer met mirjam en kristien, hun gaan het karibu centre in umoja bezoeken en vragen of ik mee ga: Ja!
het is een super mooi onderhouden project, gesponsord door amerikanen, kindjes uit de slums komen daar en er zijn zelfs hele jonge kindjes in het rescue
program en die je ook kan adopteren.
er zijn heel veel jonge teachers en het is super om dit project te mogen zien.
ze hebben bananen, mango's etc. en zelfs konijnen voor 1 keer in de zoveel tijd vlees voor de kinderen, hmm dat wou ik niet weten haha.
na de rondleiding terug naar umoja voor lunch en spelen met de kids, mirjam en kristien hadden ballonnen mee genomen en het is super hoe de kinderen
hier blij mee zijn.
mirjam en ik kletsen veel over de projecten wat je ziet en hoe zij zich voelde toen ze vrijwilliger was, het is toch wel fijn dat er mensen
zijn, zo kan ik mijn dag met iemand bespreken.
nog even gezellig bellen met mama, dan eten en lekker slapen!

donderdag is het karen relax dag!
ik doe samen met huismoeder ann de was, zij voor de kindjes en ik voor mij zelf.
we kletsen en ouwehoeren veel en de tijd vliegt, nog even koken en dan is het relax time tot de kids terug zijn!

's avonds lekker uit eten met mirjam, kristien en renee!
dit keer lekker vis met friet!
we kletsen veel, delen ervaringen en dan is het al zo snel tijd om weer naar shade te gaan.

vrijdag ochtend nog naar umoja, teacher florence is vandaag alleen en ik mag de porrich maken, florence geeft de grote kinderen rekensommen,
en Juf karen mag ze na kijken,allemaal netjes in de rij, erg leuk!
de tijd vliegt en t is tijd om lunch te serveren, ugali met bonen en aardappel.
erna nog even spelen en dan is het tijd om naar huis te gaan.
14.00uur ben de motorbike staat er weer, we kletsen een tijdje want we moeten op florence wachten.
ben zegt: jij mag terug rijden, ik begin heel hard te lachen en vraag of ben dood wil?
hij wil me voordat ik terug ga naar nl leren rijden, maar volgens hem ga ik niet terug, haha okee.

aangekomen in shade is het tijd om afscheid te nemen van mirjam en kristien, zij gaan naar nairobi en vliegen zondag terug naar nl.
we hebben e-mail adressen uitgewisseld voor foto's.
en dan is de rust weer terug in shade, voor 2 dagen, want zondag komen dina en eva!

het weekend is lekker rustig, zaterdag middag met renee bij macheo.
en zondag met de kids naar de kerk!

  • 06 Maart 2015 - 13:55

    Marley:

    Gaaf om weer te lezen, Karen!! Zo ben ik er een klein beetje bij, liefs, xx

  • 06 Maart 2015 - 16:06

    Papa:

    ha kaatje, wat is het weer geweldig om het verslag te lezen.
    lekker even alleen om het te lezen, mama en tante Rietje zijn aan het wandelen, dus heb ik even tijd om het verslag te lezen.

    meid wat maak jij veel mee, en het is geweldig om te lezen hou jij daar op je plek bent.
    jij komt straks met een rugzag vol ervaringen terug,

    geniet nog even van de rust voordat Dina en Eva komen.
    een dikke kus.
    papa

  • 06 Maart 2015 - 18:53

    Mama:

    Lieve Ka,

    Mooi geschreven weer.
    Goed dat je naast je vrijwillige verplichtingen ook nog leuke dingen voor jezelf kan doen.
    Je wil er immers alles uit halen wat er in zit. En daar hoort ontspanning zeker bij.
    Knap dat jij je zo op de vlakte weet te houden met de autistische kindjes.
    Wel vind ik dat Ben beter de chauffeur kan blijven. Misschien moet je hem maar vertellen dat fietsen
    al niet je sterkste kant is. En als hij je niet gelooft heb ik misschien nog wel wat aanschouwelijk materiaal.
    Geniet nog ff van je privacy en rust. Want zondag.....
    Fijn weekend, knuffel van Bikkel en dikke kus van je Annie. xxx

  • 06 Maart 2015 - 19:49

    Dina:

    Zondag..... Invasie....

    Toch weer verbaasd wat er in die koffers gaat.... Maar ook wat er dan nog weer over blijft. Dat gaat dan de volgende keer wel weer mee. Wordt volle bak in Shade.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Kenia, Kasarani

shade for children


Recente Reisverslagen:

18 Oktober 2019

Geen vaarwel, maar tot ziens!

16 Oktober 2019

Famous Muzungu Karen.

14 Oktober 2019

Funny Pants

08 Oktober 2019

Bijzondere mensen, Bijzondere verhalen

07 Oktober 2019

Muzungu
karen

Actief sinds 15 Dec. 2013
Verslag gelezen: 383
Totaal aantal bezoekers 22871

Voorgaande reizen:

31 Augustus 2014 - 03 December 2014

shade for children

Landen bezocht: