oude tijden herleven

Woensdag weer back to umoja!
met de motorbike, want ook dat moet je een keer meegemaakt hebben.
mijn ouders op 1 motorbike en lieke en ik en nog een vrijwilligster op de andere.

oh wat voelt het goed, de slums hebben een soort charme voor mij,
het is armoedig en je gunt het niemand om hier te wonen,
maar de mensen zijn zo gastvrij en zo lief.
eindelijk zie ik waithaka, the baboon hihi heerlijk die humor weer.

we delen kleren uit, maar voor 4 kindjes hebben we niks,
heel zielig die snoetjes, dus daar gaan we van de week nog maar even iets voor kopen, want vrijdag gaan we toch weer
erheen.
daarna ballonnen uit delen, wat een genot is dat, zoiets kleins maar zo veel plezier.

ook boardmember florence komt even langs, leuk om ook haar weer te zien en dat ze mijn
ouders kan ontmoeten.
vorig jaar kocht ze een sleutelhanger bij rebiuri voor waithaka en mij, en waithaka showt
vol trots zijn sleutelhanger.

dan gaan we met waithaka nog even de slums in, zoals vanouds.
ik zie nog even een kindje die vorig jaar op umoja schooltje zat.

een meisje van 15 die heel graag naar school wil, ze wil studeren voor dokter maar haar moeder heeft
geen geld voor haar school.
het meisje houdt van school, en heeft maar 2 vrienden want de rest zijn allemaal slecht,
die gaan richting criminaliteit.
ze heeft altijd hoofdpijn, en als we door vragen snappen we waarom, ze weet niet of ze nog wel
door kan met school.
waithaka zoekt voor haar een sponsor, zodat zij net als waithaka een kans krijgt op een goede toekomst.
de hele dag blijven we nog aan dat meisje denken, hoe graag ze wil, hoe graag wij haar willen helpen
maar even paar honderd euro jaarlijks ophoesten is ook voor ons teveel.
en zo zijn er natuurlijk nog meer kindjes die een kans verdienen.

daarna nog even naar waithaka zijn huis, eindelijk zijn lieve baby ontmoeten!
wat een poppetje, ik heb in NL klompen slofjes gekocht, en we leren het nederlandse woord aan waithaka,
even knuffelen met de baby en dan tijd om terug te gaan naar shade.

over "glooien"' zoals daniel het noemt, met de bal, dit keer lummelen!
de spelregels zijn ons niet duidelijk, vast keniaanse regels maar het is super gezellig.
en nouja bal.... het zijn allemaal zakjes aan elkaar geknoopt, heel creatief!

dan is daar ineens boardmember theresa, knuffelen en kletsen,
ze vraagt hoe mijn trip naar NL was, want ik blijf toch hier? NL was een soort vakantie en om afscheid te nemen van iedereen.

dina had een koffer voor moses mee gegeven, en aan mij de eer om deze te geven,
hij was helemaal blij en ik noem hem vanaf nu stewardess,
de kindjes vonden het ook geweldig, Cliff en Peter passen er in dus deze kindjes gaan mee naar NL.

donderdag kiandutu dag, had er vorig jaar niet zulke goede ervaringen mee, maar dina had bekers
voor OASIS en ik ben ook wel erg benieuwd naar het project, dus er toch maar heen.
ik heb de hele nacht al slecht geslapen, en 's ochtends ook geen zin om te gaan,
na een voorstelronde van de straatjongens, krijgen we een rondleiding door kiandutu slums,
samen met nog een keniaan want 4 muzungu's en 1 keniaan is te gevaarlijk.

eerst mogen we nog foto's maken, maar bij 1 gedeelte moet alles weg,
ik dacht: tweede keer kiandutu is vast minder erg, maar nee
dit is absoluut niet mijn favoriete plek.
vreselijk die huisjes, die kindjes en de sfeer.
ze lachen je keihard uit, en maken opmerkingen.
het project OASIS is super, straatjongens, zelfs 2 die in de office slapen omdat ze geen huis hebben.
maar kiandutu slums, nee daar wil ik niet zijn.


vrijdag Umoja dag, ik word al blij bij het idee dat ik hierheen mag.
we gaan 's ochtends eerst met huismoeder elizabeth shirtjes halen voor die 4 kindjes wat we hadden beloofd,
ik zie er een heel leuk jurkje hangen, en koop deze voor elizabeth haar dochtertje en nog een leuke blouse voor haar zoon.
zo blij dat ze ermee is!
dan heel stoer met de matatu naar umoja,
we moeten nog wel een stukje lopen, maar zo kunnen we slums nog even goed bekijken,
ik geef ballonnen aan de kindjes in de slums, en we gaan nog even langs jackson zijn oma voor een voedselpakket,
en ook langs andere oude mevrouw waar ik vorig jaar ook ben geweest, ook voedselpakket geven.
wouw hoe netjes hun het huisje en de tuin hebben!
we zien ook nog een jongen met down syndroom die ons de hele ochtend volgt overal naar toe, ja ook in de slums hebben ze die.
dan nog stuk terug naar umoja school lopen, ondertussen de grootste lol met waithaka en herinneringen van vorig jaar ophalen.
als ik thuis kom vertel ik jackson dat ik zijn oma heb bezocht en eten heb gegeven, maar pas na een foto geloofde hij me.

jeetje de eerste week is al bijna voorbij!
de tijd vliegt, en eigenlijk wil ik niet nadenken over weer terug naar NL.
ze zoeken in Shade nog een nieuwe huismoeder, misschien kan ik dat worden?

kids hebben vakantie, dus vanaf nu leuke dingen doen!
zaterdag lekker met de kids in shade,
en zondag als hun naar de kerk zijn gaan wij toeristje spelen!